Studnia bezfiltrowa to studnia, w której woda dopływa do wnętrza odwiertu przez ściany niewyposażone w rury lub studnia, w której rury okładzinowe są doprowadzone do dna warstwy wodonośnej, w którym wytworzony jest otwór lub czerpany lej. Tego rodzaju studnie nie posiadają kolumny filtrowej i wykonywane są m.in. w nieosypujących się, spękanych skałach lub warstwie wodonośnej sypkiej, charakteryzującej się napiętym zwierciadłem wody i stropem zbudowanym z materiałów nieprzepuszczalnych, np. litej skały. W tym drugim przypadku woda napływa przez kawernę, o kształcie odwróconego stożka, wypełnioną żwirem. Ten typ rozwiązań stosowany jest w tak zwanych studniach dennych. Lej w warstwie wodonośnej tworzy się poprzez intensywne pompowanie wody i etapowe obniżanie rury ssawnej, aż do dna leja oraz wyczerpywanie w tym samym czasie warstwy wodonośnej. Wysokość leja nie powinna przekraczać 0,6 - 0,7 wysokości warstwy wodonośnej, a jego promień powinien mieć 1,2 - 1,4 owej wysokości.
Studnie bezfiltrowe odznaczają się wydajnością kilkukrotnie wyższą niż studnie filtrowe, są jednak mniej od nich trwałe. Do ich zalet doliczyć można stosunkowo niskie koszty inwestycji i eksploatacji a także możliwość pobierania wody z warstw złożonych z drobnoziarnistych lub pylastych piasków. Mają najczęściej zastosowanie w ujęciach wód artezyjskich, znajdujących się pod ciśnieniem.