Studnia bez rury osłonowej

Studnia bez rury osłonowej nazywana również studnią waskorurową to rodzaj studni, za pomocą której wydobywa się wodnę z płytszych warstw wodonośnych. Budowana jest wtedy, gdy poziom wody podniósł się na skutek ciśnienia artezyjskiego. System ten wykorzystywany jest np. w studniach abisyńskich. Metoda tworzenia otworu wiertniczego jest zbliżona do systemu stosowanego w studniach z rurą osłonową. Polega zaś na wprowadzeniu wprost do odwiertu rury podfiltrowej, filtracyjnej i zasysającej. Rura filtracyjna wprowadzana na głębokość tuż nad warstwą wodonośną. Podniesiony poziom wody pozwala na zastosowanie pompy ssącej lub ręcznej z opuszczonym tłokiem. Możliwe jest również zastosowanie niewielkiej pompy głębinowej, o ile przyjają temu wymiary rury filtracyjnej. Studnie takie posiadają obudowę z betonowych kręgów, i muszą być szczelnie przykryte, o ile zastosowano pompę ssącą. W przypadku pompy z opuszczonym tłokiem, montowana jest bezpośrednio do kręgustanowiącego obudowę.

Tak jak w przypadku studni z rurą osłonową, w studniach wąskorurowych dla usprawnienia dopływu wody stosuje się żwirową obsypkę, wprowadzaną od góry za pomocą odpowiednich narzędzi, a teren otaczający studnię w promieniu 1 m musi być wybrukowany, z zachowanym spadkiem do zewnątrz.

Ze względu na pobór wody z płytkich warstw wodonośnych (słaba jakość, ryzyko zanieczyszczenia), studnie bez rury osłonowej używane są do poboru wody przemysłowej lub stosowanej na potrzeby gospodarstwa (np. mycie samochodu, podlewanie działki). Nie zaleca się ich używania jako źródła wody pitnej.