Stara, zaniedbana studnia kopana może być ponownie użytkowana, np. do podlewania ogrodu, a w ostateczności już tylko jako element dekoracyjny. W celu przeprowadzenia remontu, należy określić jej stan techniczny. W pierwszej kolejności trzeba ustalić, czy betonowe kręgi nie są uszkodzone i czy poziom wody umożliwia zamontowanie pompy. Ważnym parametrem jest również jakość wody, która będzie badana po oczyszczeniu.
Ustalając stan kręgów należy zwrócić uwagę na ich konstrukcję. Studnie powinny być budowane z kręgów połączonych specjalnymi wrębami, które oprócz funkcji stabilizującej stanowią zabezpieczenie przed zanieczyszczeniami z zewnątrz. Ponieważ jednak zdarzają się studnie budowane z kręgów o płaskich krawędziach, ich konstrukcja może być rozszczelniona, zdeformowana, co dyskwalifikuje studnię z dalszego remontu. Może zostać zasypana lub przerobiona na studnię chłonną do odprowadzania deszczówki.
Poziom wody sprawdza się za pomocą pomocą długiej żerdzi lub sznura z obciągnikiem. Gdy wynosi on ponad 1 m, studnia ma odpowiednią głębokość, pozwalająca na określenie jej wydajności. Tę z kolei sprawdza się przy użyciu pompy zatapialnej, opuszczanej na poziom 30-40 cm nad dnem. Włączenie jej na jakiś czas pozwoli ustalić o ile obniżył się poziom wody i po jakim czasie wrócił do normy. Do określenia wydajności studni potrzebna jest również znajomość średnicy kręgów. Minimalna wydajność powinna być nie mniejsza niż 1m3/h. Gdy w starej studni nie ma wody lub pojawia się nieregularnie, można ją pogłębić lub wykonać w otworze studziennym studnię wierconą sięgającą do niższych warstw wodonośnych.
Kolejnym etapem jest oczyszczanie studni poprzez wypłukanie dna z osadów oraz opcjonalne zamontowanie filtrów, przy czym najlepiej wykonać to bez schodzenia w głąb szybu, ze względu na ewentualne, zalegające na dnie gazy trujące. Czyszczenie studni odbywa się poprzez wzmożone czerpanie wody za pomocą pompy zanurzeniowej. Po oczyszczeniu, do czerpania i transportowania wody można używać pompy samozasysającej, zasilanej prądem.