Filtry rurowe perforowane, zwane również szkieletowymi zapobiegają zasypywaniu otworu studziennego przez cząstki gruntu. Stosowane są w podłożach skalistych zwięzłych szczelinowych lub gruboziarnistych warstwach wodonośnych. Składają się z rur odpornych na korozję chemiczną i mechaniczną oraz działanie gruntu. Perforacja rur dostosowana jest do stopnia ziarnistości warstwy wodonośnej. Okrągła bądź szczelinowa - służy do usunięcia piasku z otoczenia studni, przy nienaruszeniu grubych ziaren stabilizujących warstwę wodonośną.
Rury filtrowe perforowane wykorzystywane są również jako szkielet dla innych rodzajów filtrów: siatkowych i żwirowych.
W zależności od rodzaju perforacji filtry szkieletowe dzielą się na: filtry z perforacją okrągłą lub szczelinową. W przypadku perforacji okrągłej w ścianie rury wykonywane są otwory okrągłe o średnicy uzależnionej od przeznaczenia rury: do stosowania w gruboziarnistych piaskach (3-7 mm), skałach lub jako szkieletu filtra właściwego (10-20 mm). Otwory w rurze ułożone są na kształt szachownicy, suma ich powierzchni nie przekracza 30% powierzchni rury, a średnica otworów stanowi maksymalnie 10% średnicy całej rury. Ten typ perforacji stosowany jest zazwyczaj w przypadku rur szkieletowych. Rury typowo filtracyjne wykorzystują natomiast perforację szczelinową. Perforacja szczelinowa jest trudniejsza, a tworzy się ją poprzez frezowanie, tłoczenie bądź cięcie palnikiem. Może mieć układ prosty, w szachownicę i pasowy. Porowatość przy zastosowaniu perforacji szczelinowej maksymalnie wynosi 20%, długość szczelin stanowi 8-10-krotność ich szerokości, a ogólne wymiary zależą od stopnia uziarnienia warstwy wodonośnej.