Kocioł pyłowy

Kocioł pyłowy to kocioł opalany paliwem w formie pyłu o wielkości 80 - 200 μm, wdmuchiwanym do komory spalania. Mogą być w nich spalane różne gatunki paliw.

Najczęściej jest to węgiel kamienny i brunatny. Paleniska kotłów pyłowych wyposażone są w instalacje, za pomocą których przygotowywana jest mieszanka pyłowo-powietrzna. Odpowiednie wymieszanie jej obniża nadmiar powietrza w palenisku i straty cieplne a także pozwala zaoszczędzić paliwo.

Dzięki wysokiej temperaturze podgrzanego powietrza powstają dobre warunki spalania i właściwie wykorzystywane jest ciepło spalin wylotowych. Odgazowanie i spalanie paliwa następuje niemal jednocześnie na skutek dużego rozdrobnienia ziaren węgla. To zaś skutkuje prawie całkowitą redukcją emisji węglowodorów i znacznym ograniczeniem emisji tlenku węgla. Do wad urządzeń pyłowych należą: zwiększona emisja tlenków azotu, aż 90%-owy unos pyłu z paleniska na skutek dużego rozdrobnienia ziaren węgla, kosztowny i skomplikowany układ przygotowania pyłu oraz konieczność zastosowania paliwa wspomagającego – np. paliwa szlachetnego, ze względu na niestabilny zapłon pyłu.

W wieloetapowym procesie spalania następują po sobie kolejne stadia, takie jak: ogrzewanie ziaren paliwa, mięknięcie, odgazowanie, pęcznienie, zapłon i tworzenie sadzy, a także spalanie pozostałości koksowej. Ostatni z nich zajmuje 90% czasu spalania – 0,5-5 sekund. Wyróżnia się kotły pyłowe wodne i parowe, a także obiegowe (walczakowe) i przepływowe.