Rosliny energetyczne: miskant olbrzymi

WIELOLETNIE ROŚLINY ENERGETYCZNE - MISKANT OLBRZYMI

            Miskantusa giganteus pochodzi z Azji wschodniej. To wieloletnia trawa, mieszanka miskanta chińskiego (Miscanthus sinensis) i cukrowego (Miscanthus sacchariflorus). Gatunek ten jest sterylny, a więc rozmnożyć go można jedynie laboratoryjnie lub dzieląc podziemne kłącza. Gatunków miskantusa istnieje kilkanaście, ale tylko giganteus ma zdolność największego przyrostu biomasy.

Cechą charakterystyczną miskantusa jest bardzo silny i głęboki system korzeniowy (do 2,5 m w głąb) oraz rozwinięta część nadziemna (wys. do 3,5 m). Łodyga jest owłosiona, sztywna i o jednolitej barwie. Źdźbła trawy są grube, wypełnione wewnątrz gąbczastym rdzeniem. Miskantus rośnie szybko, jest odporny na niskie temperatury oraz uszkodzenia mechaniczne (spora zawartość celulozy i ligniny) Podczas srogiej zimy zaleca się okrycie karp jednorocznych roślin słomą, gdyż korzenie są zbyt słabe i mogą nie przetrwać w zbyt niskiej temperaturze. Roślinę rozmnażać można przez podział rozłogów, gdy pędy mają około 10 cm. Od połowy maja do końca czerwca dokonuje się wysadzenia przy temperaturze gleby nie niższej niż +10ºC. Pomóc w tym mogą sadzarki do warzyw.

Uprawa miskanta w warunkach klimatycznych Polski nie jest wcale taka prosta. Jest on bardzo wrażliwy na mrozy. Szczególnie w pierwszym roku uprawy problem ten może ujawnić się w widoczny sposób. Mowa tu o obniżeniu obsady roślin nawet do 50%. To z kolei wymusza dosadzanie roślin w drugim roku uprawy, a to oznacza wzrost kosztów prowadzenia plantacji. Płynie stąd logiczny wniosek, że miskanta na cele energetyczne nie powinno się uprawiać w północno-wschodniej części Polski, w której to wymarznięcie roślin jest bardziej prawdopodobne niż w południowo - zachodniej części kraju.

Najkorzystniejszymi miesiącami na zbiór są luty i marzec, gdyż widoczna część rośliny ma wtedy najniższą wilgotność (15 - 20%), nie ma więc potrzeby suszenia masy. Pędy ścina się raz do roku. Najlepsze do uprawy miskanta są gleby o niskim poziomie wód gruntowych i pH wynoszącym 5,5 - 7,5. Z 1 ha uzyskać można około 20 t biomasy. Niska wilgotność słomy miskanta dobrze wpływa na bezpieczne jej przechowywanie. Jednoetapowego zbioru biomasy można dokonać sieczkarnią do kukurydzy. Zbioru dwuetapowego - kosiarką rotacyjną i prasą zwijającą.

Brykiet miskantowy jest twardy. Jego składowanie nie jest problematyczne. Jest wysokokalorycznym materiałem opałowym i pali się długo. Wartość energetyczną miskanta porównać można do drewna, jednak jest ona niższa niż węgla kamiennego.

Miskant olbrzymi ma szerokie zastosowanie. Pamiętać należy, że jest on rośliną ekspansywną, zajmuje dużo miejsca. Może stanowić naturalny żywopłot, efektownie wygląda też przy domu i przy zbiornikach wodnych, np. stawach lub oczkach wodnych. Świetnie komponuje się z innymi trawami. Zasuszone kwiatostany nadadzą się do suchych bukietów.